บทที่ 52

เสียงซุบซิบดังขึ้นจากด้านล่างเวที สายตาของทุกคนเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ก็ยังคงจ้องมองไปที่วรรณ ราวกับต้องการจะดูให้ออกว่าเธอเป็นแค่นักทฤษฎีจริงๆ หรือไม่

สายตาของวรรณเลื่อนจากจอโปรเจกเตอร์มายังใบหน้าของพิมพ์ประภา

ใบหน้าที่แต่งหน้าอย่างประณีตงดงามนั้นสวมหน้ากากแห่งความห่วงใยจอมปลอม แต่แววตาที่ซ่อนอยู่ก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ